zondag 28 september 2008

Kobe is gewéldig!

Hoihoi!

Hier nog eens een klein verslagje vanuit het ziekenhuis. Waar zullen we mee beginnen? Tja, het plan was eerst om elke dag iets te typen, maar wegens nogal slapeloze nachten had ik daar ’s morgens niet echt de energie meer voor.
 Ja, tijdens het bezoek was Kobe wel altijd rustig en sliep hij heel de tijd, maar ’s nachts, amai! De eerste nacht viel nog mee, dan loopt ge daar met plezier een uurke mee rond en kunt ge wel wat bleitconcerten verdragen, maar de tweede nacht zijn ze hem uiteindelijk om half vijf komen halen en heeft hij drie uurtjes ergens anders geslapen, zodat wij toch ook iets van rust hadden.
Nu hebben we net de derde nacht overleefd, en na twee slapeloze nachten eindelijk eens deftig kunnen slapen! Reden: de eerste papfleskes! Ja, ‘k heb gisterenavond besloten om de borstvoeding op te geven. Het deed al pijn van de eerste dag, maar ja, voor zo ne kleine schat kunt ge wel wat verdragen dus de eerste twee dagen ging het nog wel. Zat al snel met tepelkloven, waar ik dan olie en later zalf voor kreeg om de schade wat te proberen beperken. Maar gisteren had ik dus een tweede afspraak met mijn pijngrens en zat ik hier al te bleiten van de zeer nog voor ik hem er aan moest leggen, tja, dat is het ook niet natuurlijk hè. Dus gisterenavond om negen uur kreeg hij zijn eerste papflesje. Van de papa, jaja! Man man man, dat zalige gezichtje achteraf, Kobe lag direct in nen halve coma! Wij hebben toen nog samen een glaasje wijn gedronken, en zijn dan ook lekker op tijd in ons bed gekropen. Het volgende flesje kreeg hij in principe om één uur (telkens vier uur tussen), maar om half twaalf was hij al ontroostbaar dus kregen we het toch al. Maar daarna heeft hij wel tot vijf uur doorgeslapen voor de volgende fles, zalig!

Overdag is het al van in het begin een zalig ventje! Heel gemakkelijk, laat hem zonder problemen door iedereen pakken, kijkt al geweldig schattig rond... 
Alles is ook helemaal in orde, bij elke controle door de vroedvrouwen en de kinderarts krijgen we te horen dat het “ne flinken” is... Voor ons is hij in elk geval zeker perfect zenne, we zijn helemaal zot van ons klein spook!

We willen ook zeker iedereen nog eens héél erg bedanken voor de berichtjes en kaartjes en bezoekjes en cadeautjes. Sorry als we niet onmiddellijk iets terug laten horen, maar ’t is hier soms zooo verschrikkelijk druk!
We zijn ook al aan een paar mensen suikerboontjes vergeten meegeven, help ons daar zeker nog eens aan denken, jullie hebben dat zeker nog tegoed hè!
 Voila, ik ga hier nekeer afronden en de Pieter richting internet sturen. Onze katten zitten daar ook wanhopig op eten te wachten, dus ja...
Groetjes!

vrijdag 26 september 2008

Geboorteverslagje

Jaja, 't is gebeurd: gisteren is onze kleine Kobe geboren!!!

Momenteel is het ietske na zes uur 's morgens, heb het opgegeven om nog iets te proberen slapen. Hij was altijd maar aan 't smakken en begon om de twee minuten te kneuten voor 'k weet niet wat... Nu zit ik hier zo wakker als iets met de laptop van de Pieter op mijne schoot, en nu hoor ik meneer niet meer natuurlijk! Achja, 'k zal strakskes nog wel wat slapen, dan moet de Pieter hem maar entertainen.
'k Moet hier dringend alles eens typen voor ik het zelf vergeet, zal nu al mijn best mogen doen en mijn eigen nachtelijke sms-kes nog eens mogen nalezen om de voorbije nacht zo goed mogelijk te reconstrueren... Here we go!

Woensdagavond stappen we iets voor zeven uur 's avonds de materniteit binnen met ons valieske, het grote avontuur gaat beginnen! Eigenlijk zijn we veel te vroeg, horen we achteraf, maar ja, als meneer de gynaecoloog zegt dat ge der tussen zes en zeven moet zijn... Maakt niks uit, we zijn al blij dat er schot in de zaak komt, we zullen ons nog wel wat amuseren! Om te beginnen mag ik nog eens aan mijne favoriete monitor gaan liggen, alles is dik in orde, een paar kleine weeën maar niks spectaculairs. Nog altijd een kleine vier centimeter opening, dat hadden we al efkes hè! Ik krijg een lavement, het eerste in heel mijn leven denk ik, tof zenne! Ga hier niet in detail treden, iedereen weet wel wat een lavement doet met een lijf, amai! Daarna krijgen we te horen dat ik om half elf nog ies aan de monitor moet, en dat ik om twee uur dan een eerste pilleke ga krijgen. Tja, we waren dus inderdaad echt wel wat te vroeg, maar we hebben ne laptop met muziek, nen tv, puzzelboekskes, strips,... dus geen probleem! Om negen uur beseft de Pieter dat hij den avond en de nacht niet op twee rollekes mentos gaat overleven, dus hij gaat efkes frietjes gaan eten! :) Tegen tien uur is hij terug, we zetten den tv op, haaa, Lord of the Rings, geweldig! Om half elf komen ze de monitor weer aanzetten, nog steeds alles in orde natuurlijk, dus tegen half twaalf vliegt den tv uit en proberen we nog wat te slapen voor het grote werk begint!
Rond half drie word ik wakker, tiens, kwamen ze geen pilleke opsteken om twee uur? Tegen drie uur komt de vroedvrouw de kamer binnen, blijkbaar was het efkes nogal druk en dus hebben ze mij een uurke langer laten slapen... Ik vlieg weer maar eens aan de monitor en krijg een eerste pilleke opgestoken om de baarmoederhals wat weker te maken. Na een uurke monitor zijn er al wat kleine weeën te zien, maar nog niks spectaculairs dus ik kan nog wat slapen. Niet dat mij dat geweldig lukt, om de zoveel minuten schiet er een aircomachien aan en er komt een constant gezoem van 'k weet niet waar.... Uiteindelijk val ik toch in slaap, tot ze om zeven uur het ontbijt voor de Pieter komen brengen; ik kan op mijn kin kloppen natuurlijk maar 'k heb wel honger eigenlijk... 'k Neem toch enen hap van zijnen boterham, nah! :)

Het beetje weeën dat ik al heb, zorgt ervoor dat ik rond acht uur al een dikke vier centimeter opening heb, da's dus al een klein beetje meer dan daarstraks! Om negen uur wordt er dan een tweede pilletje opgestoken, maar dit keer veel hoger (tot tegen het hoofdje). Dat doet serieus zeer! Tegen tien uur beginnen de weeën al wat erger te worden; ik zoek nog afleiding in ne mega sudoku en speel nog een spelleke Catan (de dobbelversie) met Pieter, maar 't wordt lastig. Ik loop rond, ga weer liggen, ga ies op zo ne zitbal zitten, krijg ne warme modderzak om tegen mijne rug te leggen,... Maar op den duur helpt echt niks meer; tegen elf uur ben ik al goe aan 't afzien. Ik krijg nog een tweede pilleke opgestoken, doet verdorie nog veel meer pijn dan het vorige! Wel al vijf centimeter opening ondertussen, ok, we zitten theoretisch gezien dus al in den helft, oef!

Maar dan!!! De pijn wordt serieus erger, ik kronkel in alle mogelijke houdingen op dat bed maar niks helpt, helaas! Pieter masseert mijne rug, nijpt in mijn hand, laat mij ook gerust als het moet,... :) Begin zo toch een beteke in de buurt te komen van mijne pijngrens, dus ik wacht hoopvol op de volgende controle door de vroedvrouw. Iets na twaalf uur krijg ik dan te horen dat ik nog altijd maar vijf centimeter heb! Maf, en dit hou ik echt niet lang meer vol. Ben sterk epidurale verdoving aan 't overwegen... De gynaecoloog komt erbij en besluit mijn vliezen te breken, maar de vroedvrouw waarschuwt dat het daarna waarschijnlijk nog pijnlijker gaat worden! En inderdaad, nu kan ik zelfs niet meer deftig op vragen antwoorden en mijn ogen krijg ik bijna ook niet meer open van de pijn, pfff, hier met die epidurale! Den dokter wordt gebeld, en ongeveer een kwartiertje later begint het verlos-Kim-uit-haar-vreselijke-lijden-proces, olé! Ik krijg te horen dat ik een brave ben omdat ik stil blijf liggen als ze mij dat vragen, ha, kijk eens aan, flink van mij hè! Ondertussen moet ik wel nog net wat weeën wegpuffen, maar wetende dat er beterschap op komst is, lukt dat nog wel redelijk.

En dan weer een kwartierke later... Zaaaaaaalig!!! Langzaam voel ik mijn benen en mijne rug warm worden. Weeën? Geen idee, ja zeker? Maar ik voel niks, haha! Ik lig rustig neer, heb het overal lekker warm en kan zelfs mijn ogen toedoen (nadat ik ze eerst eindelijk weer kon opendoen!) en nog wat rusten. Vanaf dit punt is ook mijn tijdsbesef compleet weg. Om de zoveel tijd komt de vroedvrouw langs, en de centimeters vliegen voorbij. Zes, zeven, acht, negen,...
Alleen zit onze pruts nog altijd met de rug naar rechts in plaats van naar voor, dus er worden vele pogingen ondernomen om het hoofdje in de goede richting gedraaid te krijgen. Mij allemaal gelijk zenne, ik voel wel dat ze daar vanalles aan het forceren zijn, maar gene pijn! Tegen dan is het ongeveer halfdrie. De vroedvrouw die mij al heel de morgen aan het begeleiden is, heeft gedaan om drie uur maar belooft te blijven tot het spook er is, 't gaat toch niet lang meer duren. Als ik 't gevoel krijg dat ik naar 't groot toilet moet, ga ik bevallen! En hup, iets voor drie uur is het zover en verhuis ik met mijn bedje naar de verloskamer!

En daar ging het heel rap. Om vijf over drie mocht ik beginnen persen. Af en toe kreeg ik met behulp van een spiegel te zien hoever het hoofdje al zat, wel een beetje absurd maar echt super! De gynaecoloog kwam erbij, en om 15u21 was Kobe geboren! En 't is een stevig manneke; 53 cm en 3kg750!
Feest! Eventjes wenen en dan al vollen bak snoeten beginnen trekken... 't Is echt een geweldig ventje!

woensdag 24 september 2008

Totaal niks zinnigs te vertellen...

Maar ik kom gewoon nog ies goeiendag zeggen!
Binnen een uurke is het zover, dan beginnen we der aan, woehoew!
Zooo spannend!
Ik zou zeggen: hou uwe gsm of brievenbus of deze blog in het oog, en tot binnenkort hè!
Groetjes!

De laatste nacht...

... met ons tweetjes in het grote bed, haha! Niet dat het de meest geweldige nacht was, ben rond een uur of vier wakker geworden van de harde buiken. Heb dan in stukskes geslapen tot iets voor zeven uur en dan begonnen (na een week rust in de buik) de weeën terug! Een uurke liggen puffen en dan maar opgestaan om acht uur, en hup, na vijf minuten was 't ineens gedaan. Ik heb precies alleen maar ligweeën, geen idee of dat eigenlijk wel bestaat maar soit...

Dus ja, nu zit ik hier aan de computer, met af en toe nen harden buik maar geen pijn meer, dus het spook zal wel blijven zitten tot vanavond veronderstel ik. Maar dan is 't gedaan met de rust zenne, ha!
Sebietjes nog ne laatste keer gaan smossen bij ons moeke (voor de niet-familie: da's mijn oma, daar ga ik elke woensdag een smoske gaan eten); we zeggen al twee weken tegen mekaar dat we elkaar de volgende woensdag NIET meer willen zien! Heb haar net nog ies gebeld, dat haar lastige kleindochter-die-maar-niet-wilt-bevallen tóch nog ies komt smossen, hehe...

Voila, 'k zal zien of ik straks voor we naar de kliniek vertrekken nog iets zinnigs kan komen vertellen, en als dat niet zo zou zijn, zal het volgende berichtje dat hier verschijnt héél goed nieuws zijn hè!
Duimt maar allemaal mee dat het een beetje vlot gaat, dat ik inderdaad niet nog altijd lig af te zien als ons VT4-avontuur op tv komt! :)

dinsdag 23 september 2008

Morgen of overmorgen!?

Allé hup, met het bekken is alles in orde, dus we kunnen gewoon bevallen, da's al goed nieuws hè!

Nu waren de opties: wachten, wachten, wachten, donderdag nog ies aan de monitor en terug op controle, en dan eventueel donderdagavond binnengaan om ingeleid te worden, of nog wat langer wachten, wachten, wachten,...
Óf morgenavond binnengaan en ingeleid worden...

Tja, dan moest de dees niet lang nadenken zenne. 't Is nu echt wel genoeg geweest, ze maken mij nu al bijna drie weken zot met vanalles en ik ben dat zoooooo beu om altijd maar aan diene monitor te moeten voor niks, waar ge dan altijd te horen krijgt "dat het vandaag wel zeker zal komen", nee merci! Ben al veel te rap tegen mijn zin moeten stoppen met werken door diene zever, dus ik ben hier al aan mijn derde week verveling bezig; nu gaan ze mij zo ook nie nog twee weken over tijd laten gaan zenne, 't is genoeg geweest!
Dat wil dus zeggen dat ons klein spook op de kop nog vierentwintig uur de tijd krijgt om zelf in te zien dat het tijd is om te komen, en anders gaan we 't een klein beteke helpen hè. :)

Momenteel is het nog vrolijk aan het rondstampen, nietsvermoedend, hèhèhèhè... Wacht maar!
Tja, ben niet de meest absolute voorstander van inleiden eigenlijk zenne, 't zou waarschijnlijk wel beter zijn van gewoon nog wat te wachten, maar ne mens zijn geduld geraakt nu eenmaal ooit nekeer op...

maandag 22 september 2008

Het einde is in zicht!

Voila, tijd voor het verslagske!

Mijne gynaecoloog was net in verlof geweest, dus 't was twee weken geleden dat hij mij nog onderzocht had, en hij vond het raar dat er nog bijna niks veranderd was. Met die vier centimeter opening en de weeën die ik al gehad heb, had het op zijn minst toch al een beteke lager in mijn bekken moeten zitten. Dus hij vreest dat mijn bekken ergens te smal is, waardoor het hoofdje niet verder zakt en de weeën dus stoppen.
Het zit ook nog altijd verkeerd, met de rug opzij in plaats van naar voor, en hij kon ook niet goed zien of het gezichtje wel in de juiste richting zat.

Dus nu heb ik voor morgen drie afspraken; om half twee moet ik nog eens aan de monitor, om kwart voor drie moet ik een bekkenmeting laten doen, en om half vijf moet ik dan terug naar de gynaecoloog om met die resultaten te bespreken wat er verder gaat gebeuren. Waarschijnlijk moet ik dan morgenavond binnen, en zal ik woensdagmorgend ofwel ingeleid worden ofwel onder 't mes moeten om het kleine spook er via keizersnede uit te halen. (dus dju Jan, ge gaat nog gelijk hebben met uwe woensdag!)

Als ik écht wou, mocht ik ook vanavond al binnen om morgenvroeg ingeleid te worden, maar ja, als de kans bestaat dat ge daar dan eerst vier uur ligt af te zien om uiteindelijk tot het besluit te komen dat het er niet door kan, of dat ze het toch niet gedraaid krijgen, dat leek mij maar wat onnozel. Op dat ene dagske komt het dan echt niet meer aan voor mij zenne.
Het kán natuurlijk ondertussen nog vanzelf in gang schieten, maar die kans leek hem heel klein... Ben wel content dat we nu morgen eindelijk iets meer gaan weten, had al schrik dat hij mij eerst nog een week ging laten rondlopen om te zien of het niet vanzelf kwam, maar niet dus, oef! Volgens de metingen weegt het spookske nu toch al ongeveer 3kg700, als we nog een week zouden wachten gaat het over de 4kg en dan wordt het toch alleen maar lastiger hè...

Dus morgen spannend vervolg, ik gok rond een uur of zes wel iets gepost te krijgen!

Alweer goeiemorgen! (helaas...)

Jeps, nog altijd geen spookske te zien! Veel gerommel in de buik, komaan beest, éne stevige stamp en die vliezen gaan der aan! Der wordt hier nogal wat gesupporterd zenne!
Strakjes om drie uur naar de gynaecoloog, dan kom ik nog wel eens terug piepen...
Maar 't is dus nog altijd noppes!

zondag 21 september 2008

Jongen of meisje?

Ahaaa, de enquête is afgelopen! Hoewel de meesten ons zeggen dat ze denken dat het een jongen gaat zijn, is er toch 't meest voor een meisje gestemd... We kunnen natuurlijk nog niet verklappen wie er gelijk heeft, dat zou nogal onnozel zijn... Nog eventjes geduld!

Ja, normaal zou het vandaag dé dag moeten zijn, maar daar is hier in de buik nog niet veel van te merken. We zullen er dus maar al van uit gaan dat we stevig over tijd zullen gaan! Ik heb al gesprongen, gehuppeld, 'k ga sebiet in den hof wat onkruid uitdoen... In de hoop dat dat toch iets zal helpen, maar dat het spook een koppig beestje is, is nu wel duidelijk! Als het niet wilt, dan wilt het niet... Wacht maar tot dat het de mama leert kennen, 't zal rap weten wie der hier echt den baas is, haha!

zaterdag 20 september 2008

Goeiemorgen!

Aaaah, deze jonge twintiger (hm hm...) heeft zalig 12 uurkes geslapen! Wel af en toe wakker geweest, zonder reden eigenlijk, maar gelukkig geen uren liggen draaien en keren.

Tja, en elken dag dat ik hier langer rondloop, wordt de kans inderdaad groter en groter dat ik volgende week donderdag nog in de kliniek zal liggen, tenzij ik zo vreselijk over tijd ga natuurlijk dat ik dan nóg niet bevallen ben, maar dat hoop ik niet!
Maar geen probleem zenne, alle kabellozen zijn meer dan welkom!

Nu bennek op de Pieter aan 't wachten, die is vannacht op zijn lappen geweest voor de vrijgezellenavond van de Koen. Ja, wat een schande hè, uw hoogzwangere vrouw zo alleen thuis laten heel de nacht! Nee zenne, zijne gsm stond verplicht op 't luidste, en ook de mama was op de hoogte, dus da was geen probleem hè. En hij zat hier toch gewoon heel den tijd in Sint-Niklaas, op tien minuten kon hij thuis zijn als het moest... Voila, en 't was toch noppes vannacht, dus ben blij dat hij geweest is en dat hij het helemaal heeft kunnen meedoen!
Ben eens benieuwd wat ze allemaal uitgespookt hebben...
En nu maar hopen dat ons klein spook der eindelijk ies ver gaat uitkomen, want als we dat trouwfeest van Koen en Lore op 4 oktober willen halen, mag het wel niet meer te lang wachten hè!!!

vrijdag 19 september 2008

Hahaaaaa!

Op de website van VT4 vind je het volgende:

"Kim en Pieter zijn jonge twintigers en dolverliefd…en daarom kochten ze samen een romantisch huisje. Maar er was nog wat werk aan en dat zou Pieter wel even in orde brengen! Ondertussen is het twee jaar later en zijn de werken nog steeds in volle gang. En dat baart Kim nu wel enige zorgen, want binnen enkele weken krijgen ze een eerste kindje..."

Ja dames en heren, of we tegen dan al een kindje gaan hebben of niet dat weet ik niet, maar donderdag 25 september zijn wij dus in volle actie te zien op VT4, rond half negen, in "Help, mijn man is een klusser!". Kijken en lachen zou ik zo zeggen, en laat ons achteraf zeker weten wat jullie er van vonden hè! :D

Foert!

Nu is 't genoeg geweest, ik geloof vanaf nu niks meer van wat ze mij zeggen, nem!

Volgens mijne gynaecoloog ging ik twee weken geleden al bevallen, dus ikke gestopt met werken en sindsdien moet ik om de zoveel tijd aan de monitor. Man man man, en hoe ze daar uwe kop zot kunnen maken... Maar goed, als totale zwangerschapsleek gelooft ge dat natuurlijk allemaal, dus ik loop nu al twee weken ambetant omdat ze allemaal zeggen dat het er elke seconde kan uitfloepen, en dat gebeurt maar niet.
Niet de voorbije nacht, maar de twee nachten ervoor, heb ik niet geslapen, had altijd maar weeën. De eerste nacht ben ik thuisgebleven en is het tegen vijf uur stilgevallen. De volgende dag aan de monitor zeiden ze dan van oei ge hebt nu al 4 cm opening en uw vliezen staan op springen, gij staat hier vanavond terug. En als het dan terug zou stilvallen, helpen we het wel op gang houden. Dus de nacht erna word ik terug wakker van de weeën, weer om de twee à drie minuten, dus wij hup naar de materniteit. Ja lap, weer stilgevallen tegen halfzes, dus om acht uur stonden we daar schonekes terug buiten want van op gang houden wou de gynaecoloog niks weten... Dat ze dan verdorie eens aan de vroedvrouwen verbieden van dat te beloven, ikke geweldig teleurgesteld natuurlijk...

Dus gisteren heb ik beslist dat ik het allemaal niet meer moet weten, ik ga niet meer aan de monitor, en of ik nu maandag of dinsdag terug naar de gynaecoloog ga, dat zie ik nog wel...
En voila, 'k heb de voorbije nacht eindelijk nog eens in één stuk doorgeslapen en nergens last van gehad, een lijf zit toch raar in elkaar zenne!
'k Hoop natuurlijk nog altijd dat het zo snel mogelijk komt, maar ik ga der niemeer van uit, daar loopt ge toch alleen maar ambetant van, amai!

dinsdag 16 september 2008

Nee zenne!

Voila, zo'n volle maan helpt dus niet, in elk geval toch niet bij mij! Maar 'k heb wel zalig geslapen, geen last meer van ' t zuur, da's toch ook al iets hè!

'k Ben gisteren nog eens bij de gynaecoloog langsgeweest, wel niet bij die van mij want die is een weekje in verlof. Alles was natuurlijk in orde, ons spookje was stevig aan 't wriemelen! Nu moet ik woensdag en zaterdag nog eens aan de monitor om 't een beetje te laten opvolgen. Niet dat dat écht nodig is volgens mij, maar als ik tegen dan nog niet bevallen ben, heb ik tenminste iets om een beteke naar uit te kijken.

Voila se, geen gezaag dus vandaag! Maar past maar op zenne, misschien ben ik hier morgen NOG ALTIJD!!! En als ik dan slecht geslapen heb, whoooeeeee! (haha)

Dus... Hopelijk NIET tot morgen! :D

maandag 15 september 2008

Klein spook, 't is genoeg geweest!

Pfff, nu heb ik al veel gezaagd, maar nu ben ik het echt beu zenne!

'k Heb al van gisteren overdag constant het zuur, gaviscon helpt totaal niet meer, eten of niet eten ook niet, liggen of niet liggen ook niet...
Heb dus ne vreselijke nacht achter de rug, moest minstens ne keer of tien gaan rechtzitten. Was blij dat de wekker ging om zeven uur, was nog kapot maar alles was beter dan blijven liggen! Na 't ontbijt was het dan ietske beter, en heb ik nog twee uurkes kunnen slapen...
Ben dan wakker geworden van een berichtje van ons mama, dat ze terug thuis is en dat onze kleine spruit dus mag komen (inderdaad!!!). Direct daarna kreeg ik een wee, ik dacht amai, oef, eindelijk!!!
Maar da was dus te snel gejuicht, 't is bij die ene wee gebleven en nu zit ik hier steendood en mottig achter de computer. Ge moet van die laatste momenten met uw buikske genieten zeggen ze dan, haha! Achteraf ga ik der allemaal wel mee kunnen lachen zenne, der zijn nog altijd ergere dingen, en we zijn van plan om toch meer dan één kindje te maken, maar amai!

Hehe, geloof het of niet, 'k voel mij al een pak beter nu ik hier effe heb kunnen zagen, heb zelfs weer zin om een wandelingske te gaan maken, 't zonneke schijnt, dus zal da ies direct gaan doen se...
Vanavond is 't volle maan, 'k geloof daar eigenlijk nie in maar zou het wel gewoon héél tof vinden moest het er vandenacht eindelijk ies uit willen komen! :D

donderdag 11 september 2008

Nog 10 dagen!

Net alweer een slapeloze nacht achter de rug met veel weeën, maar ik trap er al niet meer in zenne! 't Was dus weer vals alarm, zoals alle vorige keren...
Achja, ondertussen zijn we alweer een stapke dichter hè, ooooooit moet het er toch uitkomen zenne!
Alles is in elk geval klaar nu; onze slaapkamer is geherorganiseerd, babybedje staat nu naast ons bed. Alle enveloppen liggen klaar, alle suikerboontjes zijn ingepakt en staan zo goed mogelijk verstopt voor nieuwsgierige bezoekers,... We hebben ook de katten afgeleerd van in het park te springen, nu palmen ze momenteel het verzorgingskussen in de badkamer in, maar liever dat dan het park, dat lossen we later dan wel op! :)

dinsdag 9 september 2008

Pom pom pom pom...

Kim en Pieter wachten heel ongeduldig tot het spookje eruit komt!

zaterdag 6 september 2008

Noppes!

't Is ondertussen compleet gekalmeerd hier, geen weeën meer! Heb dus een pak beter geslapen dan vorige nacht! En nu, tja, afwachten maar zeker? :)
Hm, dat hieronder is dus een verslagske van de vrijdag, maar aangezien het hier al na middernacht is staat het al op zaterdag natuurlijk!

Al ietske minder spannend! :)

Tja, 't was dan toch geen inbeelding, heb vorige nacht heel den tijd steken gehad en dus nie goe geslapen! Deze morgend was dat ook nog altijd, dus ben dan maar eerst eens langs de materniteit gereden om aan de monitor te gaan liggen. En ja zenne, we zaten al vollen bak met weeën!
Mijne gynaecoloog liep daar toevallig net rond dus die kwam eens kijken, en der was blijkbaar al een half centimeterke bij. Maar ja, veel last had ik eigenlijk niet dus ik moest daar niet blijven.
Ze zeiden ofwel wordt het nu altijd maar erger en erger en dan zijt ge vertrokken, ofwel valt het stil.
Tja, aangezien ik mij toch nog goed voelde ben ik maar gewoon terug naar 't school gegaan, daar nog wat gaan afronden en alles aan mijne vervanger gaan uitleggen en zo. Bij deze ga ik dus de maandag officieel in bevallingsverlof, haha, heb weer vakantie! :)
Om vier uur moest ik terug aan de monitor om te controleren of er al iets veranderd was sinds deze morgen, maar blijkbaar noppes. Dus ja, nu zitten we weer gewoon thuis, met af en toe een wee en een steek, maar 't is eigenlijk nogal kalm nu. We zullen wel zien hè! Ik ga er nog altijd van uit dat het hier nog twee weken kan duren zenne!

donderdag 4 september 2008

Spannend!!!

Jaja, vandaag weer langsgeweest bij de gynaecoloog, en blijkbaar heb ik al 2 cm opening!
Nu heb ik al veel gehoord van zwangere vrouwen die gerust nog een paar weken rondlopen hebben met enkele centimeters opening, dus ik had zoiets van ok fijn, 2cm, maar dat wil toch nog niks zeggen??? Maar hij was er precies nogal van overtuigd dat ik tegen de maandag wel bevallen ga zijn!

Tja, nu voel ik hier ineens precies vanalles in mijnen buik, maar denk dat het gewoon is omdat ik nu weet dat het alle momenten kan komen. 'k Had er mij juist op ingesteld dat ik nog wel een week of 2/3 ging rondlopen! Ik geloof hem eigenlijk niet zenne...
'k Hoop da'k morgen nog kan gaan werken, mijn weekje rustig afsluiten, ben eens benieuwd!

Maar goed, tot zover dit kleine berichtje want 't is al laat dus ik moet eens gaan slapen! Als 't deze nacht noppes is, kom ik hier morgen nog wel iets bijzetten.
Groetjes!